نازنین و نیایش

سلام دردونه های مادر مدتیه که احساس می کنم دوتایتون کالا مستقل شدید و کمتر به من وابسته هستید . خدا می دونه وقتی نیایش کوچیک بود و حسابی گریه می کرد چقدر آرزوی دیدن همچین روز ی رو داشتم  . اما وقتی به عقب برمی گردم جدا از نا آرومی و گریه های نیایش دلم برای بعضی از بچگیتون تنگ می شه . دخترای گل من خیلی وقتها باهم دو نفره بازی می کنن و یکی از بازیهای مورد علاقه شون هم معلم بازیه . مخصوصا از وقتی نیایش پیش دبستانی می ره این بازی هم پررنگ تر شده . ساعتها با هم مشغول بازی می شن . نازنین همیشه معلمه  و نیایش دانش آموز . خیلی هم جدی و بدون شوخی . بعضی وقتها که حواسشون نیست و من به کاراشون دقت می کنم می بینم نازنین همون جوری که معلمش...